Een half jaar geleden werd er aan mijn deur geklopt door een 41 jarige vrouw die nog nooit in haar leven had gedanst…
Het idee alleen al gaf haar hartkloppingen.
Op het dansen zat een enorme blokkade, ze was te bang om te bewegen…
Het ironische is dat haar achternaam iets anders doet vernoemen…
deze is nl: Danser.
Er was een diep verlangen in haar aangewakkerd om haar buik meer te bewonen, haar vrouwelijkheid te (her)ontdekken en van haar hoofd naar haar lichaam te zakken.
En vanuit daar begonnen we…
eerst veilig bij mij thuis in mijn kleine, veilige & gezellige huiskamertje…
Al na de eerste x ervoer ze dat ze langzaam meer beweging in haar lichaam kon voelen, zo begonnen haar ledematen zachtjes op de beat van de muziek tijdens het auto rijden uit zichzelf te bewegen…
Het gebeurde gewoon…
Ze danste zich door alle mentale ruis, obstakels & blokkades heen.
Ze verruilde haar trainingskleding voor een sierlijke rok en voelde wat dat deed met haar vrouwelijkheid…
Ze durfde zich naar een dansreis te bewegen, ze bezocht een Ecstatic Dance.
Dappere overwinningen voor haar om ook in het openbaar te gaan dansen.
Ik zie haar groeien.
Ik zie haar zoveel plezier hebben.
Ik zie haar gretigheid naar meer.
Het dansen werkt op zoveel lagen door in haar leven.
En dat is juist de kracht van dit medicijn!
Onlangs schreef ze me:
“Ik ben net terug van Lorelei en heb daar prachtige dingen meegemaakt. Maar wat ik heel graag met jou wilde delen is dit: Ik ben zo dankbaar voor het proces waar jij mij in begeleid. Alles komt zo op het juiste moment. En nu bij dit weekend Lorelei heb ik mij zo vrij gevoeld om te bewegen en heb ik nog meer mogen ervaren hoe de dans mij bedanstte (zoals jij dat zo mooi zegt) helemaal zonder iets te bedenken opgaan in de muziek en mijn lichaam daarop laten bewegen.
Dankbaar voor jou en mezelf!”
