Een half jaar geleden werd er aan mijn deur geklopt door een 41 jarige vrouw die nog nooit in haar leven had gedanst…
Het idee alleen al gaf haar hartkloppingen.
Op het dansen zat een enorme blokkade, ze was te bang om te bewegen…
Het ironische is dat haar achternaam iets anders doet vernoemen… 
deze is nl: Danser.
Er was een diep verlangen in haar aangewakkerd om haar buik meer te bewonen, haar vrouwelijkheid te (her)ontdekken en van haar hoofd naar haar lichaam te zakken.
En vanuit daar begonnen we…
eerst veilig bij mij thuis in mijn kleine, veilige & gezellige huiskamertje…
Al na de eerste x ervoer ze dat ze langzaam meer beweging in haar lichaam kon voelen, zo begonnen haar ledematen zachtjes op de beat van de muziek tijdens het auto rijden uit zichzelf te bewegen…
Het gebeurde gewoon…

Ze danste zich door alle mentale ruis, obstakels & blokkades heen.
Ze verruilde haar trainingskleding voor een sierlijke rok en voelde wat dat deed met haar vrouwelijkheid…
Ze durfde zich naar een dansreis te bewegen, ze bezocht een Ecstatic Dance.
Dappere overwinningen voor haar om ook in het openbaar te gaan dansen.
Ik zie haar groeien.
Ik zie haar zoveel plezier hebben.
Ik zie haar gretigheid naar meer.
Het dansen werkt op zoveel lagen door in haar leven.
En dat is juist de kracht van dit medicijn!

Onlangs schreef ze me:
“Ik ben net terug van Lorelei en heb daar prachtige dingen meegemaakt. Maar wat ik heel graag met jou wilde delen is dit: Ik ben zo dankbaar voor het proces waar jij mij in begeleid. Alles komt zo op het juiste moment. En nu bij dit weekend Lorelei heb ik mij zo vrij gevoeld om te bewegen en heb ik nog meer mogen ervaren hoe de dans mij bedanstte (zoals jij dat zo mooi zegt) helemaal zonder iets te bedenken opgaan in de muziek en mijn lichaam daarop laten bewegen. 
Dankbaar voor jou en mezelf!”

✨Mijn dans is nooit hetzelfde…
O ja, je herkent me altijd wel…
Maar in elk moment ‘ben’ ik weer anders…
Voel ik mij weer anders.
Ik ben immers een Cyclisch Wezen!

Om mijzelf telkens weer naar die authentieke bewegingen terug te brengen is een oefening…
Die soms best wel uitdagend is.

✨Nog te vaak
voel ik gehechtheid aan bepaalde sensaties, eerder verkregen ervaringen & uitingen.
Voel ik mijzelf lekker in bepaalde stukken
Sterk, Zelfverzekerd en Bam!
Maar als het niet meer oprecht voelt…
voelt het gespeeld…
en dat klopt niet meer…
Wringt het diep van binnen.
Dan haal ik mijzelf keer op keer weer terug naar het Stille Vertrekpunt.
Nodig ik uit wat er wel Oprecht bewogen wil worden.

✨Soms zit ik op mijn Troon,
voel ik mij Meeslepend Groots, Sensueel en o zo Krachtig Sexy,
Ja echt!
En soms voel ik mij Kwetsbaar & Intiem Klein…
Soms ben ik Hysterisch Wild Verwoestend Onvoorspelbaar en o zo Rauw…
en soms…
Ben ik Lief, Zacht en voel ik een Moederlijke Stroom aan Liefde door mijn Dans heen Schijnen…
En soms heb ik zin om te Spelen, te geinen en nonchalant het Leven niet zo Serieus te nemen…
Dan weer ben ik Samen maar vaker toch nog Alleen…
Ik Verlang naar oprechte ontmoetingen in de dans.
Ik maak niet zo snel meer concessies…
Die wringen en schuren.
En soms zijn daar dan toch nog die momenten dat ik mijzelf open stel en mezelf dartelend door de ruimte begeef…
Voel ik weer de Schoonheid van die Luchtigheid, die ook een deel van mij kan zijn.
De herinnering dat ik niet mag verwachten dat de ander zijn/haar Dans ook zo de Diepte inneemt…
Dat iedereen recht heeft op zijn/haar dans.

✨Mijn Dans…
mijn oefening in Aanwezig Zijn bij dat wat Bewogen wil worden.
Soms een strijd,
Vaker nog een kwestie van Overgave…
Aan dat Magische Niet weten…
Oordeel loos en Confronterend tegelijkertijd.
Dans is Wijds Omvattend veel!
En constant met mij in Beweging.