Wat ik hier zie gebeuren,
is vrouwen die zich herinneren.
Die zich herinneren hoe ze bewogen kunnen worden,
voorbij wat ze dachten dat hun dans ooit was.
Hier worden vrouwen steeds vrijer.
Hier herinneren vrouwen hoe ze elkaar kunnen vasthouden,
letterlijk en figuurlijk.
Hier herinneren vrouwen hoe hun handen helende krachten hebben.
Hier brengen vrouwen hun persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit van het hoofd naar het lichaam.
Hier stapt iedere vrouw, dans na dans, 
op haar eigen manier uit haar comfortzone.
Hier zakken vrouwen steeds dieper in hun lichaam.
Hier groeit het vertrouwen, 
in zichzelf en in elkaar.

Wat wij hier doen op de maandagavond, 
is een gezond herstel van het vrouwelijke.
Van het collectieve vrouwen onderling.

We zijn geen concurrenten.
We zijn elkaars spiegel.
We mogen drinken van elkaars schoonheid.
We mogen elkaar laten inspireren.

En ja, we triggeren elkaar ook.
Maar in die triggers, die we één voor één ownen en delen, ligt zoveel medicijn.

Op deze avonden dansen we niet alleen.
We oefenen met het leven.

Deze avonden zijn voor jou als je verlangt naar een plek waar je welkom bent.
Hoe je je ook voelt.
Jij bent net zo welkom met je donderwolk als met je speelsheid.
En dat verandert elk moment weer.

Een veld waarin je niet sociaal hoeft te conformeren.
Waar je je niet anders hoeft voor te doen.
Waar je geen façade op hoeft te houden.
Waar je masker gewoon af mag.

Deze avonden zijn voor vrouwen die durven zakken in zichzelf.
Voor vrouwen die zichzelf echt willen leren kennen.
Op de vrouwelijke manier.
Via het lichaam.

En jij bent zo welkom.
Ook als je het spannend vindt.